Cześć! Przybywam z 2 odsłoną mojego poradnika. Postanowiłam, że w miarę możliwości, nowe części pojawiać się będą cyklicznie, co tydzień (może nawet z dokładnością do każdego czwartku), choć szczerze mówiąc nie wierzyłam, że na dzisiaj się wyrobię. Nie popełniajcie mojego błędu i nie czekajcie ze wszystkim na ostatni moment :p Najlepiej wogóle zapomnijcie o formułce 'co masz zrobić dziś, zrób jutro'. Jednak, że zawsze spadam na cztery łapy, wszystko poszło gładko. No, prawie wszystko...
Aparat wogóle nie chciał ze mną współpracować (chyba za bardzo go wymęczyłam w te ferie)-obraz strasznie pociemniał, pojawiły się jakieś dziwne plamy... Postanowiłam, że pozwolę mu trochę odsapnąć (byle nie za długo), a sama zabrałam się za przeszukiwanie archiwalnych zasobów mojego poprzedniego bloga. Tak właśnie zrodził się pomysł na dzisiejsze wskazówki. Na początku nie byłam zadowolona z takiego obrotu sprawy: jak już wspominałam, w pierwszej kolejności chciałam wprowadzić tematy błache, dzisiejszy planowałam omówić pod koniec (chociaż możliwe, że i on zalicza się do tych bardziej oczywistych). Nie ma jednak tego złego, bo to dobra okazja, by pokazać nieco zapomniane (a dla niektórych zupełnie nowe), nadgryzione zębem czasu zdjęcia. No i przynajmniej poradnik nie uległ zastojowi.
Tak więc zaczynajmy:
Moja mama uważa, że przerobione zdjęcia zakrawa na swojego rodzaju oszustwo-bo przecież rzeczywisty świat nie jest czarno-biały, zimą nie zakwitną kwiaty, a człowiek choćby posiłkował się najlepszym photo shop'em w rzeczywistości nie odejmie sobie kilogramów. I to właśnie jedna z tych kwestii, w których nie do końca się zgadzamy. Bo z pewnością w tym co mówi jest trochę racji, ale najprostszy program do obróbki, użyty z rozwagą, może wyczarować coś niespotykanego. I tylko od odpowiedniego wyważenia ogromu oferowanych możliwości będzie zależało, czy zdjęcie powali odbiorcę na kolana, czy może oglądanie go, będzie groziło uszczerbkiem na wzroku :p Wbrew pozorom znalezienie takiego złotego środka wcale nie jest proste. Przyznaję, że w nie tak dawnych latach sama szalałam z filtrami na potęgę, nie chodzi mi tu tylko o zdjęcia lalek. Teraz aż przykro na takie bochomazy patrzeć. Na szczęście gust zmienił nieco swoje oblicze i staram się wszystko odpowiednio łączyć. Skoro już tak zaczęłam od fotografii czarno-białej: tutaj nic się nie zmieniło, uważam, że zdjęcia w wersji black & white mają swój niepowtarzalny klimat, który po prostu ubóstwiam ♥ Pamiętam jak w ostatnie wakacje startowałam w konkursie (zdjęcia lalkowe), na który zgłosiłam właśnie czarno-białe zdjęcia. Kiedy wygrała sesja w kolorze, tata stwierdził, że moje się nie przyjęły, bo miały zbyt ponury klimat, 'pogrzebowy'... :') Zostanę jednak przy swoim.
Aparat wogóle nie chciał ze mną współpracować (chyba za bardzo go wymęczyłam w te ferie)-obraz strasznie pociemniał, pojawiły się jakieś dziwne plamy... Postanowiłam, że pozwolę mu trochę odsapnąć (byle nie za długo), a sama zabrałam się za przeszukiwanie archiwalnych zasobów mojego poprzedniego bloga. Tak właśnie zrodził się pomysł na dzisiejsze wskazówki. Na początku nie byłam zadowolona z takiego obrotu sprawy: jak już wspominałam, w pierwszej kolejności chciałam wprowadzić tematy błache, dzisiejszy planowałam omówić pod koniec (chociaż możliwe, że i on zalicza się do tych bardziej oczywistych). Nie ma jednak tego złego, bo to dobra okazja, by pokazać nieco zapomniane (a dla niektórych zupełnie nowe), nadgryzione zębem czasu zdjęcia. No i przynajmniej poradnik nie uległ zastojowi.
Tak więc zaczynajmy:
Moja mama uważa, że przerobione zdjęcia zakrawa na swojego rodzaju oszustwo-bo przecież rzeczywisty świat nie jest czarno-biały, zimą nie zakwitną kwiaty, a człowiek choćby posiłkował się najlepszym photo shop'em w rzeczywistości nie odejmie sobie kilogramów. I to właśnie jedna z tych kwestii, w których nie do końca się zgadzamy. Bo z pewnością w tym co mówi jest trochę racji, ale najprostszy program do obróbki, użyty z rozwagą, może wyczarować coś niespotykanego. I tylko od odpowiedniego wyważenia ogromu oferowanych możliwości będzie zależało, czy zdjęcie powali odbiorcę na kolana, czy może oglądanie go, będzie groziło uszczerbkiem na wzroku :p Wbrew pozorom znalezienie takiego złotego środka wcale nie jest proste. Przyznaję, że w nie tak dawnych latach sama szalałam z filtrami na potęgę, nie chodzi mi tu tylko o zdjęcia lalek. Teraz aż przykro na takie bochomazy patrzeć. Na szczęście gust zmienił nieco swoje oblicze i staram się wszystko odpowiednio łączyć. Skoro już tak zaczęłam od fotografii czarno-białej: tutaj nic się nie zmieniło, uważam, że zdjęcia w wersji black & white mają swój niepowtarzalny klimat, który po prostu ubóstwiam ♥ Pamiętam jak w ostatnie wakacje startowałam w konkursie (zdjęcia lalkowe), na który zgłosiłam właśnie czarno-białe zdjęcia. Kiedy wygrała sesja w kolorze, tata stwierdził, że moje się nie przyjęły, bo miały zbyt ponury klimat, 'pogrzebowy'... :') Zostanę jednak przy swoim.
Jeśli nakładamy filtry na czarno-białe zdjęcia z reguły wyglądają one całkiem nieźle. W poniższym przypadku zastosowałam idealnie komponujący się z robotką granat.
Moje oczy jakoś niechętnie reagują na wyraziste filtry. Przywodzą mi na myśl zdjęcia z Webcam Toy'a, od których roi się na Facebook'u >.< Właściwie nie wiem dlaczego, ale drażni mnie ich obecność xD
Moje oczy jakoś niechętnie reagują na wyraziste filtry. Przywodzą mi na myśl zdjęcia z Webcam Toy'a, od których roi się na Facebook'u >.< Właściwie nie wiem dlaczego, ale drażni mnie ich obecność xD
Zdjęcia w plenerze zazwyczaj nie potrzebują wielu filtrów. Te delikatne, promieniste, które są moimi ulubionymi, w takich sytuacjach tylko niepotrzebnie nasycają światło, nie wygląda to ładnie.
Jeśli zamierzamy już nadać koloru takim zdjęciom, najbezpieczniej będzie wybrać pokrycie całkowite, mam tu na myśli black & white, czy sepię. Pytanie tylko, czy warto marnować ładne ujęcia zrobione w naturalnym świetle...
Jeśli już używamy gotowych filtrów, uważajmy, by nie przesadzić. W końcu ma być na nich coś widać :p
Nigdy nie przepadałam też za opcją 'negatywu'. Myślałam sobie 'nie, takie zdjęcia nie mogą wyglądać dobrze'. I kiedy przerabiałam dziś przypadkowo wybrane zdjęcie Lagoony, rzeczywiście tak było. Ale co to dla mnie, zrobić z kupy diament xD Na chybił trafił wybrałam zdjęcie Spectry i muszę stwierdzić, że w tym wydaniu nie prezentuje się najgorzej, aczkolwiek i tak nie przekonam się w pełni do tej 'rentgenowej' funkcji. 
A teraz pora na te małe oszustwa... Jak przystało na profesjonalistów, róbmy to z głową :D Bo kto to widział w środku lata, w otoczeniu pięknej zieleni tyle śniegu?
Są dostępne bardziej przyjazne dla oka funkcje, które umiejętnie dopasowane mogą naprawdę upiększyć zdjęcie.
W pierwszej części zauważyłam, że spodobał Wam się wątek półnagiej Lagoony, kto by pomyślał? XD Więc na zakończenie: nie polecam przedstawiać lalek w postaci zmutowanych stworów, to się po prostu nie godzi :')
Mam nadzieję, że dzisiejsza lekcja przypadnie Wam do gustu podobnie jak wcześniejsza. Chciałbym, żeby znalazła praktyczne zastosowanie. Dalej czekam na wszystkie Wasze opinie, wskazówki...
Jeszcze tylko chciałbym złożyć małe życzenia z okazji 2 urodzin bloga http://matthewfrozen.blogspot.com/?m=1
Matthew: życzę Ci dużo wytrwałości! Życzę Ci też dużo cierpliwości, czasu, zdrówka i pieniędzy ~to wszystko pewnie Ci się przyda :D Niech Twoja kolekcja dalej się powiększa, a talenty rozwijają. Rób dalej takie fajne zdjęcia :3 I nie rób tu za gościa, który pisze coś w odstępach co 2-3 tygodnie xd Wszystkiego dobrego!
A ja lecę zaliczyć kolejną lekcję japońskiego ~wiem, że Was zaciekawiłam, ale o tym w następnym wpisie, dziś moglibyście nie przeżyć takiej dawki biadolenia xD Do zobaczenia!
