Fryzjerstwo to ciężki kawałek chleba...

Dzień dobry!

Ja tu tylko na chwilę-pochwalić się swoimi rzekomymi umiejętnościami fryzjerskimi. 

Do jasnej anielki, nie wiem dlaczego nigdy nie fotografuję lalek przed całym przedsięwzięciem odnawiania. A jeśli już coś cyknę, to wychodzi coś pokroju tego: 

*później będziecie mogli mnie zabić*

Na zdjęciu wyżej panna była po prowizorycznym myciu (woda, szampon, that's all). Czekało ją jeszcze oczyszczenie z kleju, no i najtrudniejsze-stylizacja. 

Klejogluta potraktowałam ostatnią porcją talku (czekała chyba specjalnie na Ash). Efekt świetny-jak to po talku. 

I tak oto zabrałam się za tworzenie na jej głowie tej jakże wymyślnej fry... Chwila, stop! Taki scenariusz to chyba w innym życiu :')

Panna z oczyszczonymi włosami poszła w odstawkę. Na... Tydzień? Dwa? Może troszkę więcej? 

Za Chiny ludowe nie potrafiłam się przemóc, by chociaż stworzyć jakikolwiek zarys (zupełnie jak z fizyką-samo otwarcie zeszytu mnie przerasta). 

Pewnego dnia coś mnie jednak tknęło i wzięłam biedaczynę w swoje cudotwórcze ręce. 

Najpierw musiałam ogarnąć grzywkę. Co się nabluzgałam zanim wyszło idealnie. Po 2879363829037 próbie osiągnęłam zamierzony efekt. 

Później-opaska z warkocza. Tworzyłam swego czasu podobną na swojej głowie, więc przynajmniej tu nie było problemu. Problem przyszedł dopiero wtedy, gdy musiałam połączyć jego zakończenie z zakończeniem grzywy. Ale i temu podołałam. 

Pozostało mi zatem już tylko szybciutko stworzyć tę koko-palemkę i po spawie. Gdy byłam jeszcze na etapie grzywki i cudem udało mi się go ukończyć, myślałam, że najgorsze mam już za sobą. Jakże bardzo się myliłam :') 

Chyba jeszcze nigdy nie poświęciłam tyle czasu jednej fryzurze. W między czasie znowu robiłam sobie dłuższe przerwy, by nagle w przypływie olśnienia ponownie powrócić na 5 minut do walki z kokiem, momentalnie podnieść sobie ciśnienie i znowu rzucić robotę. Takie błędne koło. 

Nigdy nie było idealnie, obecny efekt też nie jest jakiś wielce spektakularny, ale mimo wszystko podoba mi się. Z pierdyliarda wersji, które przez ten szmat czasu udało mi się wykreować, ta jest najlepsza:

Zapomniałam wspomnieć, że zakręciłam jeszcze loki. Nie miałam już jednak siły, by utrwalać je wrzątkiem. Włoski oplotły słomki na 24 godziny i wystarczy. Dosyć kombinowania.

Jak to mówią "każdy medal ma dwie strony", dwie strony ma również i lalka, heh.

Jak to wszystko prezentuje się z tyłu?

Tu musicie mi darować, bo dopiero teraz zorientowałam się jak okropnie wyszły poniższe zdjęcia.

Koczek chwilowo otrzymał prowizoryczne podpięcie jakąś klamerką, dzięki temu prezentuje się ładniej z przodu.

Ogólnie rzecz biorąc jestem zadowolona z całokształtu. Chyba naprawdę mam magiczne łapki :v

Adios~